เมื่อวันที่ 24 พฤศจิกายน 2560 ได้มีผู้ใช้เฟซบุ๊กรายหนึ่ง ซึ่งเป็นพ่อของนักเรียนโรงเรียนเตรียมทหาร เขียนเรื่องราวกรณีที่สังคมอินเทอร์เน็ต กำลังวิจารณ์เป็นวงกว้าง กรณีนายภคพงศ์ ตัญกาญจน์ หรือน้องเมย นักเรียนเตรียมทหารที่เสียชีวิต มีรายละเอียดทั้งหมด ดังนี้
ถ้ามันทำให้ทุกอย่างจบ. ไม่ได้โลกสวย ! แต่มันเกินจุดบาง ๆ ไปแล้ว ถ้าลูกผมตาย ผมก็ร้องไห้ฟูมฟาย พี่น้องผมก็เสียใจ แต่ผมยอมรับและศรัทธาโรงเรียนเตรียมทหาร ที่เขาไม่ได้ตั้งใจหรืออยากให้ใครตาย "นักเรียนเตรียมทหาร" ชื่อนี้ความหมายมันมากมาย ไม่ใช่ฆาตกร ไม่ใช่เด็กเสเพล คิดแต่ว่าเด็กแค่ 18-19 แค่เด็กมัธยมไม่มีการยับยั้งชั่งใจ ! แล้วกว่า 60 รุ่น รุ่นละหลายร้อยนาย ที่เป็นผู้นำแทบทุกหน่วยในประเทศ เขาอายุเท่าไรตอนที่เป็น นตท. "หัวปัก !" ลูกเคยหัวเน่ากลับบ้านมาแล้ว "แดกเดี่ยว" "แดกหมู่" เล่นกันอ้วก เล่นกันสลบ ผ่านมาหมดแล้ว ข้อมือหัก ! เข่าแตก ! แขนหลุด ! มีครบทุกรส แค่น้ำตาไหลเมื่อเห็น ไม่มีการเล่า การบอก ถ้าไม่เห็นบาดแผลชัด ๆ บางครั้งไม่ยอมกลับบ้านนาน ๆ มาอีกทีแผลหาย หัวใจ ความศรัทธา ระบบของโรงเรียน. ตอนนี้มันพังพินาศจากคนที่ไม่เคยสัมผัส
พวกนักเลงคีย์บอร์ด อ่าน ฟัง ด้านเดียว รู้ว่าโพสต์มันกระทบจิตใจมากกับการอ้างว่าเพราะไม่ใช่ลูกคุณ ถ้าเป็นลูกผมตายจริง ๆ ผมก็ภูมิใจและโทษตัวเองที่ปล่อยให้ลูกที่มีร่างกายอ่อนแอกว่าเพื่อน ๆ อีก 600 กว่านายมาเรียน. พอได้แล้ว ! หยุดได้แล้ว ! #หยุดด่ากันได้แล้ว.
