ไล่เรียงเหตุระทึก นักวิ่งติดน้ำป่าภูกระดึง ขอความช่วยเหลือกลางดึก ลงเอยช่วยกันเอง

ไลฟ์เผยกระแสน้ำเชี่ยว สุดอันตราย

         ต่อมาพี่ป๊อกยังมีการไลฟ์เผยภาพของน้ำป่าที่ไหลเชี่ยว ขวางเส้นทางจนข้ามไปไม่ได้ ทั้งที่เหลือระยะทางอีกประมาณ 1 กิโลเมตร ก็จะถึงเส้นชัยแล้ว สถานการณ์น้ำนับว่าอันตราย จึงอยากให้เจ้าหน้าที่มาช่วยขึงเชือกเพื่อช่วยให้ข้ามเส้นทางไปได้ โดยตนติดอยู่ในจุดนั้นกับนักวิ่งอีก 1 คน แต่คาดว่าหลังจากนี้อาจมีนักวิ่งกลุ่มอื่นตามมาอยู่ในจุดนั้นอีก

         ขณะที่ในไลฟ์ต่อมา เผยให้เห็นภาพของกลุ่มนักวิ่งที่ต้องช่วยกันเอง เพื่อที่จะข้ามจุดที่มีกระแสน้ำรุนแรงขวางเส้นทาง โดยเผยว่ามีนักวิ่งตามมาถึงจุดนี้เป็นสิบ ๆ คนแล้ว ก่อนจะช่วยเหลือกันโดยให้มีคนดึงปลายของไม้ไผ่ยึดไว้กับอีกฝั่ง และให้เพื่อนนักวิ่งเกาะไม้ไผ่เดินฝ่ากระแสน้ำมา จนปลอดภัยกันทุกคน

         ทั้งนี้ พี่ป๊อก ได้อัปเดตอีกครั้งในเวลา 22.43 น. ว่าตนและนักวิ่งทุกคนปลอดภัยแล้ว

ไล่เรียงเหตุการณ์ เกิดอะไรขึ้น

         โดยตัวเองวิ่งผ่านจุดเช็กพอยท์สุดท้ายมาแล้ว ก็พบเจอธารน้ำ 2 แห่ง จนกระทั่งช่วงหนึ่งฝนเริ่มตก จึงพบกับนักวิ่งอีกคนที่นั่งอยู่บริเวณธารน้ำจุดที่ 3 เพราะกระแสน้ำอันตราย ไม่กล้าข้ามไป ตนกับน้องจึงลองข้ามไปด้วยกัน และวิ่งไปอีกสักพักจนถึงจุดที่ 4 ซึ่งเป็นจุดที่มีการไลฟ์ก่อนหน้านี้ พบน้ำหลากหลังฝนตก น้องจึงท้วงว่าอย่าเพิ่งข้ามไป เพราะอันตรายมาก

เบอร์ฉุกเฉินว่าจะติดต่อได้ - คำแนะนำที่ทำตามไม่ได้ในสถานการณ์จริง

         จากนั้นพี่ป๊อกกับน้องจึงนั่งรอที่จุดนั้น และพยายามโทร. หา Emergency Call หรือเบอร์ฉุกเฉิน 2 เบอร์ ที่มีการแจ้งนักวิ่งไว้ แต่เบอร์แรกโทร. ไป พบว่าให้ฝากข้อความ ส่วนอีกเบอร์ โทร. ไม่ติด ทำให้ไม่มีใครรู้ว่าเราอยู่ตรงนั้น
         จากนั้นตนจึงมีการโทร. หา หมอเมย์ ซึ่งเป็นเพื่อนสนิท เพื่อขอคำปรึกษา ก่อนที่ต่อมาเบอร์ฉุกเฉินที่โทร. ไป เบอร์แรกจะติดต่อกลับมา ทางปลายสายขอให้ตนกลับไปจุดเช็กพอยท์เดิม ซึ่งมันทำไม่ได้ เพราะตนใช้เวลาวิ่ง 3 ชั่วโมงกว่าจะมาถึงตำแหน่งนี้ ทางสายฉุกเฉินจึงบอกให้ตนกลับไปรวมกับนักวิ่งกลุ่มเดิม แต่ก็ทำไม่ได้อีก เพราะตนนั่งรอมาเป็นชั่วโมงแล้ว ยังไม่มีใครตามมา แสดงว่าคนอื่นก็ติดน้ำ ข้ามมาไม่ได้เหมือนกัน
 
         ในตอนนั้นฝนตกหนักมาก ยอมรับว่ากลัวอยู่ 2 อย่าง คือการเกิดภาวะตัวเย็น (ไฮโปเธอร์เมีย) ซึ่งอุณหภูมิร่างกายลดต่ำ อาจทำให้เสียชีวิตได้ และที่กลัวอีกอย่างคือจะไม่มีใครรู้ทำให้ไม่มีคนมาช่วยเหลือ
 

ตัดสินใจโพสต์เฟซบุ๊ก เพื่อแจ้งขอความช่วยเหลือ

         ระหว่างนั้นตนกับน้องจึงนำผ้าห่มฉุกเฉินมาห่ม และขอหมอเมย์ว่าจะโพสต์เฟซบุ๊กได้ไหม เพราะรู้ว่าถ้าโพสต์ก็คงมีผลตามมา แต่หมอเมย์ก็บอกให้โพสต์ จะได้มีคนอื่นรู้ว่าเราอยู่ตรงนั้น ตนจึงตัดสินใจโพสต์ พร้อมแนะนำวิธีช่วยเหลือ เพราะถ้าเดินย้อนจากเส้นชัยมาตามเส้นทาง เพียงไม่ถึง 800 เมตร ก็ถึงจุดที่ตนอยู่แล้ว

         ขณะนั้น จากธารน้ำเล็ก ๆ ก็เริ่มกลายเป็นคลองใหญ่ ตนกับน้องนั่งรอจนฝนซา ในที่สุดก็เห็นแสงไฟจากเพื่อนนักวิ่งที่ตามมาถึง ปรากฏว่ามีน้องคนหนึ่งในกลุ่มที่คุ้นเส้นทาง เข้ามาช่วยเหลือ จากนั้นก็เป็นไปตามที่เห็นในไลฟ์ คือ มีนักวิ่งคนหนึ่งดึงไม้ไผ่อ่อนข้ามลงมา จับไว้ และให้ทุก ๆ คนเดินข้ามน้ำตามมาทีละคน จนข้ามมาได้ทั้งหมด


ขอบคุณข้อมูลจาก  เฟซบุ๊ก อิทธิพล สมุทรทอง